Znalezionych wyników: 20

Moi kochani.... Dziękuję wam serdecznie za wszystko. Żegnamy tatę za dwa dni...
Pozdrawiam... Wrócę tu jeszcze.

Nasz tato zmarł dziś o 15. Ostatnie dni był w hospicjum, zadbany, zaopiekowany ale już bardzo słabiutki . Mama sama nie dałabym rady opiekować się nim ale codziennie przy nim była.
Dziś nastąpił kryzys, gdy mama przyszła leżał już pod tlenem, mało kontaktowy.
Jeszcze odwzajemniał uścisk ręki. A potem i to nie. Mama pożegnała go od wszystkich obecnych i nieobecnych.
A potem przestał oddychać i zasnął... Tak po prostu zostawił nas... I wielki ból w sercu...

Jutro lecę do kraju, wspomóc mamę. Nie wiem czy dam rady. Dopiero nam zniknął z oczu a ja już tak strasznie tęsknię [zalamka]

No niestety jak to w życiu bywa nie za długo pocieszyliśmy się lepszym samopoczuciem taty. Byłam akurat z wizytą w domu jak tatę dopadł powtórny udar. Podobnie jak poprzednio TIA ale stan wyjściowy taty był teraz o niebo gorszy bo z dnia na dzień słabnie. Powodem było jak poprzednio migotanie przedsionków no i ten guz na płucach jednak po dwóch latach się powiększył. Na szczęście nie rozsiewa się - o ile da się to na dzień dzisiejszy stwierdzić bo tata jednak nie jest już diagozowany czy kontrolowany.

Teraz leży w szpitalu udarowym a my zastanawiamy się co dalej. Jesteśmy co prawda pod opieką HD ale to jednak tylko lekarz i pielegniarka (obie osoby niezwykle empatyczne i pomocne) ale nie ma opiekunki. Mama jest starszą schorowaną osobą i nie da rady - ja od lat zagranicą, przyjeżdżam ile się da ale nie jestem tam codziennie. :-(

Może być że zostanie nam tylko hospicjum stacjonarne :cry:

- oczywiście jeżeli będzie miejsce..
Pozdrawiam wszystkich serdecznie

Mój tato trochę lepiej. Srodki odwadniające zlikwidowały obrzęki i odzyskał trochę apetyt. Ale już słabiutki. O wyjściu gdzieś nazewnątrz nawet nie ma co marzyć. Mamy opiekę HD co wspiera mamę która cały dzień się przy tacie krząta. Na szczęście narazie nie są potrzebni na cito. Odzyskał trochę humoru. Przypomina mi się dzielny dziadek od Marzenki (marzena66), tak to podobnie wygląda.
Pozdrawiam wszystkich serdecznie

MisiekW tak, tato dostaje Furosemid na odwodnienie, ponadto leki niwelujące duszność. Mama pilnuje - na ile się da - żeby dużo pił. Dziś miał być lekarz z HD by ocenić stan i zlecić co trzeba ale nie mam jeszcze wiadomości. Je też trochę więcej.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie

MalgorzataB dziękuję... Tak wiem te straty zawsze bolą... Narazie czekamy. HD załatwione. A ja przyśpieszylam mój lot.
Pozdrawiam serdecznie

Dawno nie pisałam w moim wątku i wiadomo że najchętniej nie pisałambym wogóle... Ale los zawsze nas dogoni czy chcemy czy nie...
Już ponad dwa lata minęły od diagnozy - guz w płucach. Przez ten czas guz był kontrolowany i nie zmieniał sie. Tato jak to tato - pomimo wieku (już skończone 89 lat) aktywny umysłowo, do niedawna siadał (o zgrozo!) za kierownicę, w tym roku byliśmy jeszcze na urlopie. Niestety od końca sierpnia sprawy mają się gorzej i mam wrażenie ze znajdujemy się na równi pochyłej :cry:

Najpierw nastąpił udar - na szczęście był to tylko tzw. TIA (mikro udar) i tato wyszedł z niego bez szwanku.
Przy okazji przebadano go od stóp do głowy włącznie z tomografią podwójną głowy. Głowa czysta, żadnych podejrzanych zmian. Guz jak był tak jest minimalnie większy, ale według lekarzy taki wzrost w ciągu ponad dwóch lat raczej na zmianę złośliwą jednoznacznie nie wskazuje... ale licho to wie.

Tato się otrząsnął ale jednak nie do końca. Jest coraz słabszy, przez ostatnie lata jednak powoli ale "konsekwentnie" chudł, nie ma apetytu a przede wszystkim nie chce pić :uuu:

. Tak że stale jest jednak odwodniony co też było, łącznie z upałem bezpośrednim powodem tego udaru.

Do tego dochodzi fakt że tato ma słabe serce i przejściowe migotanie przedsionków. Przed paroma dniami z tego powodu znowu wylądował na pogotowiu gdzie ustabilizowali mu serce i podali kroplówkę. Po powrocie do domu wrócił mu humor ale siły już nie.
Cały czas ma duszności, nie umie spać, bardzo spuchły mu nogi w kostkach. Porusza się z trudnością tylko po domu, jeszcze tv i jakaś gazeta ale większość dnia przysypia.

Cóż - dostaliśmy na szczęście bez problemu skierowanie do hospicjum domowego ze względu na ten guz i brak możliwości leczenia (wiek, stan ogólny organizmu), dziś mama ze szwagierką idą załatwiać formalności. Ja siedząc daleko od domu załatwiam co się da przez telefon i internet i oczywiście wysiadam psychicznie. Na szczęście rodzice tego nie widzą. za dwa tygodnie u nich będę.

Nie wiem czy to ten guz, czy to rak czy inne choroby, czy wiek ale wiem że to początek końca... Niedługo ma się urodzić trzeci prawnuczek taty - boję się że on już tego nie doczeka. Tak mnie serce boli.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie

Mój tato po kolejnej kontroli. Tomografia z kontrastem. Guz nadal jest jednak na szczęście nadal stabilny. Pierwszy opis tomografi był groźny - spikularna masa z wypustkami- teraz po roku brzmi "łagodniej" - dość dobrze ograniczony guz. No ale jest.

Jego wielkość i charakter nie uległ zmianie, nie powiększa się nie daje przerzutów - to znaczy nie stwierdzono takowych w węzłach chłonnych, wątrobie, nadnerczach - to co badano i opisano w TK, gdzie indziej to nie wiadomo. Tato czuje się odpowiednio do wieku - 88 lat - pokasłuje, już nie taki silny jak kiedyś ale umysłowo bardzo dobrze. Wybiera się z mamą na urlop.

Czyli dalej sytuacja jak była - stała kontrola - następna za pół roku - i co pół roku stres.
Na dzień dzisiejszy jednak mała radość.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie.

[ Dodano: 2017-05-16, 14:03 ]
Wynik badania TK

Komentarz dodany przez Moderatora: marzena66: 2016-09-27, 18:18

Dziękuje Marzena! Tak będziemy trzymać.

Dziękuję gaba. Tak diagnozy o charakterze guza nie ma. Na dzisiejszej wizycie lekarka dała przekaz na następną TK na początku następnego roku.
Powiedziała też że gdyby cokolwiek się działo to wizyta u niej i badanie natychmiast.
Więc narazie mamy czujne czekanie na następne badanie kontrolne.
Pozdrawiam serdecznie

Załączam ostatni - na dzień dzisiejszy - optymistyczny wynik.
Mam jeszcze jedno pytanie.
Czy taki - w tej chwili jak napisał radiolog - stabilny guzek może jednak dawać przerzuty nie powiększając swoich wymiarów?
Czy można odetchnąć do następnego badania czy należy ciągle być czujnym? :--:

Kochani aż nie mogę w to uwierzyć. Tato miał kontrolną TK po 4 miesiącach i wyszło że guzek narazie nie uległ zmianie!
Stan stabilny. Węzły chłonne niepowiększone. Za parę dni wizyta u pneumonologa i zapewne dalsza obserwacja bo guzek (22*16) nadal jest.

Narazie jednak mamy znów nadzieję że w tym wieku ewentualny rozwój guzka jest podobnie jak cały metabolizm będzie znacznie zwolniony.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie

Proszę o podpowiedź - kiedy powinno pomyśleć o HD?

Może być że zostanę skonfrontowana z tym tematem jeżeli kolejne badanie taty wykaże powiekszenie guzka. Czy odrazu można starać się o pomoc czy dopiero wtedy jak są już objawy typu bóle? Czy skierowanie musi być i kto je w tym wypadku wydaje - pulmonolog, lekarz domowy, inny? Tato jest w tej chwili pod opieką pulmonologa.

Mama jest starszą osobą, która nie poradzi sobie sama z chorobą taty gdy byłoby gorzej a ja mieszkam tak daleko że niestety nie mogę przy nich na codzień być :uuu:

Wiem - marzena66 - wiem. Ale siedzę 1000 km oddalona od kraju i momentami myśli mi wariują.
Muszę czekać na kolejne badanie - to dopiero na początku września.
Napisze....
Dziękuję, że jesteście

Witam wszystkich
Przeczytalam na jednym z wątków historię bardzo podobną do tej - mojego taty. tez starsza osoba, tez brak dalszej diagnostyki ze wzgledu na wiek.
U taty podobnie jak w tym wątku nie zalecono dalszego leczenia tylko obserwację. Nie przeprowadzono nawet bronchoskopi ze wzgledu na wiek a biopsja była podobno za ryzykowna (lekarz) |wht?!|

.

Ale przeczytałam na tym wątku - miedzy innymi - uwagę moderatora

Cytat:

Spowolniony przez wiek metabolizm powoduje, że zwykle w podeszłym wieku rak rozwija się wolniej, niż u chorych w młodszym wieku

co potwierdziłoby to co lekarze mówią.

Jak myślicie czy jest nadzieja że zostało nam jeszcze troche czasu razem?
pozdrawiam serdecznie